Miet Lambrichts

0497 069 484
info@educanes.be

terug naar blog

In verbinding negeren

15 03 22

Op die manier omschreef gisteren een baasje de manier waarop ik contact legde met haar 5-maanden oude (jonge 😉) pup. Het was de eerste keer dat ik er kwam en ik vond het schitterend dat zij dat kon zien, want dat is exact wat ik probeerde te doen. De pup wist niet hoe zich te gedragen tijdens het eerste moment van onze kennismaking. Die kennismaking ging daardoor gepaard met opspringgedrag van de pup. Doe maar even alsof hij er niet is, is dan een vaak gegeven advies. In plaats van de pup te negeren, hielp ik hem om het op een andere manier aan te pakken, want hij wou het heel graag leren en zocht heel erg naar bevestiging om te weten te komen hoe hij dit moest aanpakken.

Begrijpen waarom je hond doet wat hij doet en hem helpen om te leren welke de juiste keuzes zijn en om de juiste keuzes te maken, zorgt ervoor dat hij je kan vertrouwen, geeft hem vertrouwen om te durven leren (en fouten te maken) en brengt rust in het gedrag van je hond en in jullie relatie.

Communicatie

Hoewel ik weinig tot niets tegen hem zei en er dus geen verbale communicatie was, was ik toch aan het communiceren. Ik liet hem weten dat ik geen slechte intenties had door mijn blik regelmatig af te wenden, mijn ogen zacht te maken, mijn hoofd af en toe weg te draaien en mijn lichaam een klein beetje te draaien zodat ik niet frontaal naar hem toe gericht stond. Ik zei hiermee niet dat ik hem niet zag en dat hij niet bestond voor mij. Ik hielp hem om te ontdekken wat beter gedrag was tijdens deze ontmoeting door rustig te zijn en geen opwinding te veroorzaken, hem niet te aaien, maar wel mijn handen wat lager te brengen zodat hij eraan kon en ik ze kon inzetten om te voorkomen dat hij omhoog zou springen. Dit laatste deed ik door mijn handen tegen zijn borst of schouders aan te zetten en enkel als dat nodig was. Ik ging hem zeker niet tegen de grond duwen of zelfs op de grond leggen en raakte hem niet meer aan dan nodig om te vermijden dat ik door aanraking meer opwinding zou veroorzaken. Ik hielp hem enkel een handje om te ontdekken dat ik hem ook zag wanneer hij met zijn 4 pootjes op de grond bleef en hij dan rustig alle tijd kreeg om mij te besnuffelen en op die manier te ontdekken wie ik was.

Onze rol

We vinden honden vaak schattig en pups des te meer. Ik begrijp dat, maar als we kijken naar de oorzaak van ongewenst gedrag tijdens ontmoetingen met bezoek is de opwinding die wij creëren de grote boosdoener. Wanneer het een pup betreft, gaat dat gepaard met veel "oooh's" en "zoooo schattig toch", hoge stemmetjes, knuffels en gepak. Aangezien honden leren d.m.v. associaties (o.a.) leggen ze al snel de link tussen bezoek en opwinding. Je kan niet van een pup verwachten dat hij rustig is als wij opwinding veroorzaken. Tuurlijk is het ook zo dat sommige pups al snel met hun voorpootjes tegen ons aan staan. Wij zijn ook groot en ons gezicht en onze mond zitten gemiddeld op 1.50m. Moeilijk als je een hond bent en je van nature aan het gezicht en de mond wil snuffelen om kennis te maken. Leren dat een kennismaking in onze mensenwereld beter plaatsvindt met de 4 pootjes op de grond is belangrijk, maar het is onze verantwoordelijkheid.

Communiceren of corrigeren

Vaak wordt er in termen van afleren gedacht als we een gedrag dat niet zo wenselijk is, of ronduit vervelend of gevaarlijk (je wil liever niet dat je hond je grootmoeder van 90 jaar omverspringt), willen veranderen. Nee, foei, af, gedaan, .... zijn de woorden die dan op de pup worden afgevuurd. Begrijpt jouw pup de betekenis van die woorden eigenlijk wel? Wacht! Zeg niet te snel JAZEKER. Ik ga hier niet uitwijden over leerprincipes, want dat zou ons te ver leiden. Neem het even van me aan dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is dat jouw pup de betekenis van het woord nee kent. En stel dat hij de betekenis wel kent, hoe kan hij dan weten wat je wel van hem verwacht. Zeg jij ook tegen hem wat hij goed doet OP het moment dat hij het goed doet? Dit laatste is een belangrijke vereiste om het je pup makkelijk te maken en hem een eerlijke kans te geven om te ontdekken en te leren hoe hij zich moet gedragen. Als je dat doet, kan je evengoed je correctie achterwege laten. Als jouw pup hoort van jou wat hij goed doet, zal zijn keuze snel gemaakt zijn en zal het ongewenste gedrag verdwijnen.